Sex og drøggs og råkk og råll

Æ har nettopp kommet hjem fra ei øving med de andre Free'raperan. Vi tok blant ainna "Sunshine of your love" av Cream. Han søkki kor det svingte! Og denne gangen sang æ heller ikkje så innmari falskt at mælka blei sur i kjøleskapan i husan omkring.

Leif'en, Roger og Jan R

Men, til saken!.I mitt forrige innlegg om Free'raperan var æ inne på han dærre Knausgård og "Min kamp"-bøken hannes. Da skreiv æ at han fan'kje vesste ka han snakka om, og det mene æ på alvor. For uansett kor mykje han Knausgård har slitt med laus mage, drøggs, pængemangel, øresus, kvinnfolkhistorie, røykhoste, prestasjonsangst, tåfis og haupina, så kan det aldri måle sæ med de utallige kampan som vi Free'raperan sleit oss igjennom.

Og som ikkje det var nok, hadde ei lunefull skjebne tildelt oss en manager og en lysmester/sjåfør som ikkje alltid var helt tilregnelig. Den ene måtte du tælle fingran dine ætter å ha håndhilst på, og den andre rakk du knapt å hilse på før han hadde pantsatt fingran dine og skaffa sæ ildvann for pængan. 

Men når sant skal sies. Ka hadde vel 70-tallet vært for oss Free'raperan uten disse to fargerike personan? Jo, det skal æ si dæ. De åran hadde vorre mykje mindre full av liv og latter og minneverdige historie . . . . . Slik e det no engang med oss menneska. Når vi står midt oppe i det, kan vi skjære teinner av forbainnelse, men når vi får det litt på avstand skjønne vi at slike ting gir livet krydder . . . . og at livet uten slike folk ville vorre som å pirke i sæ fårikål uten både salt og peppar. 

Men tilbake til han Knausgård og "Min kamp". Æ har sagt det før. Han kan ikkje måle sæ! Du himla tid - kor vi Free'raperan sleit! Husk at vi va barn av søttitallet og aillt som faintes av sex og drøggs og råkk og råll . . . . og klamydia og steike dårlig heimbrent. Det var et jækla slit fra ende til annen.

Trening i kyssekunst med sekundant

La mæ ta nåkken eksempla, og la mæ begynne med sex'en. Med navnet vårres "Free Rape" forstod jo kvinnfolkan at vi var kollåpen for alt. 

Ingen av dem trengte å være beskjeden, skrape med foten og be om lov. Vi guttan var mottakelig for alle tilnærmelsa. Alt fra feminin forføringskunst med fingerspitzgefühl under trusestrikken til det å bli brøtte ned, kyssa med åpne spøttkjærtla og grådig håndtert av kvinnfolk med dyriske drifter. 

Ja, det var ei tid for oss Free'raperan som oste av bankanes pikehjerter og heite netter . . . Ja, nokken ganga blei det så mykje sex på oss at vi knapt fikk mat i oss innimellom slagan. Ja, knapt tid til en røyk innimellom aille de hundretalls av vakre dama som sverma omkring oss . . . . 

Nei, for svarte! Dette e jo bare forbainna tuill! Vi sleit! Sleit som fan! Dette var jo 70-tallet. Tiåret der de fleste kvinnfolkan sværga til en mote som absolutt likna grisen. Det hele gikk ut på å være mest mulig hæslig. Svære ukledelige gensera, mannfolkskjorte til knærn, bukser som 10-mannstelt, ustelt hår, Sigrun Berg-sjal og bjeksko. De så'kje ut . . . og vækka knapt ainna følelsa i oss Free'raperan enn akutt fluktbehov. 

Nåja, på den andre sida så var heller ikkje vi Free'raperan nokka å skryte av; uflidd og med eim av helgefyll. De som sværma rundt oss var nok mer spyflue enn kvinnfolk.

Men uansett kordan det no var eller ikkje var, hadde det ikkje vorre for nokken få kvinnfolk som faktisk så ut som kvinnfolk, og som fant oss Free'raperan nokken lunde akseptabel, ville vi guttan mest sannsynlig ramla inn i et livslangt sølibat eller måtte ha skifta lægning for å få oss en bette . .

Nei, når det gjaldt sex'en hadde nok vi Free'raperan lite å skryte av, dessverre.

Men derimot, når det gjaldt drøggs'en! Nei, du svarte fan! Tru mæ - på drøggs'en var vi Free'raperan nokken skikkelige ræsera, helt uslåelig! Antakelig værst i hele Nord-Norge. NEI, VÆRST I HELE NORGE! 

Nåja, kanskje ikkje de aller værste . . men vi var i alle fall ganske uslåelig. . . i alle fall litt.

Titte H. (lysmester, sjåfør, rodie og muntrasjonsråd)

Nei, førr å være ærlig var vi nokså telbakeståanes på drøggs'en også . . . Faktisk helt på trynet. 

Mens forbildan vårres i Led Zeppelin, Status Quo, Motörhead, Nazareth, Rolling Stones, Uriah Heep og Deep Purple var så STEIN at de kunne vorre en del av grunnmuren på ka som helst betongbygg, ville vi Free'raperan bare ha forårsaka bygningskade og erstatningskrav mot entreprenøren. 

I tillægg ville nok bygghærran porra oss ut av grunnmuren og gitt oss saftig juling . . . . . Ja, så lite stein var vi. Det einaste vi kunne skryte av, var at vi kjente ganske mange som hette Stein . . . men det telle jo ikkje nokka i drøggs-sammenheng, dessverre.

Nei, hos oss Free'raperen gikk nok drøggs'en mæst i tobakk, alkohol og cocca cola . . . . . Men han søkkivære kor vi drakk alkohol og røkte tobakk! . . . . og drakk cola. Og sniffa gjorde vi også . . . ja, sjølsagt ikkje lim og bensin og slike skumle ting. Det gikk nok mest i sniffing av ulike avgassa.  

Ja, som for eksempel den gangen da vi lå i telt etter ei spelling på Jægervatnet, og lysmesteren hadde fått i sæ for mykje rømmegraut og øl kvelden i forveien . . . . . . Snakk om å våkne opp i en skjetten drøm!!! Lufta i teltet var så kompakt av tarmgassutslæpp at vi måtte skjære oss ut av det med en tållekniv. Æ var knapt i stand til å puste normalt igjen på flere daga.

Ja, vi begynte kanskje ikkje å hallusinere etter slike sniffe-episoder, men den gangen en av gitaristan tok av sæ gummistøvlan etter ei spelling, og tåfislukta inntok hele gjestgiveriet og la sæ om oss som en ramm forbainnelse . . . . . . ja, da begynte vi alle å hallusinere og det varte i flere tima. Sjøl huske æ at når vi kjørte tilbake til Trømsø igjen, stakk æ hauet ut av bilvinduet uten å stange painna i vindusglasset. Snakk om hallis! Helt konge! Max stein! . . . . . . Men det kan jo kanskje også ha si forklaring i at vinduet var blitt sveiva ned? . . . 

Hårek - - -  var vel et av navnan vi greip tell, når vi blei plaga av dårlig rykte? 

Men æ innser det. Verken på sex'en eller drøggs'en var vi Free'raperan nokken ræsera, og på disse områdan hadde vi mange flere nederlag enn han Kanusgård nokken gang kunne drømt om . . . . . . Men derimot når det gjaldt råkk og råll!

Råkk og råll?! Han søkki! Der var vi mestra! På vårres beste i 1974, trur æ, hadde vi over 80 låta på spillelista og de fleste av dem var knaillhard råkk og råll med avslitte gitarstrenga, pessvåt av svette, avsvimte dame og forsterkera i full fyr!

Ja, æ skal ikkje påstå at damen svimte av på grunn av oss og musikken vårres . . . . Det kan jo også ha vært kvinnefrigjøringa på 70-tallet og rætten til å kaste sæ inn i helgefylla . . . . også for kvinnfolk som da forlangte å gjøre de samme idiotiske ting som det vi mainnfolk dreiv med.

Men som aille store søttitalls råkkestjerne hadde vi i alle fall på oss rare hatta og spellte luftgitar på fæsta hos hverandre. Det var nokså lett førr en av gitaristan vårres. Imellom spellingen på Polleidet, Lakselvbukt, Storsteinnnes, Vollan, Straumsbukta, Kvaløyvågen, Jægervatn  . . . . eller på ungdomsskolefæsta i Tromsø, hendte det at han pantsatte gitaren sin hos en eller anna brukthandler. Derfor måtte han ty til luftgitar av og til.

Ja, han lærte mæ ikkje bare å spelle luftgitar, men også å stæmme den, og det e ganske vanskelig når man ikke kan se stemmeskruan. Da var det jo heller ikkje ainna å venta enn at det blei ganske surt, når vi heiv oss i gang med en eller anna låt.

Ja, ja . . . . ka sa æ? Jo, at når alt kommer til alt så kan bare han Knausgård klappe igjen gomman og gå å lægge sæ. Vi Free'raperan sleit mykje meir enn han på alle områda. Både på sex'en og drøggs'en hadde vi det mykje, mykje værre enn han. Det hente at vi tell og med måtte bytte navn fra FreeRape til f.eks. Hårek fordi vi hadde skapt litt for mykje rabalder på eller utaførr sceenen. 

Bare på ett område hadde vi mindre kampa og problema enn han . . . . og det var på råkk'en og råll'en . . . Der hadde vi det mykje bedre enn han, trur æ. 

. . . .